پروتکل درمان وسواس کودکان با رویکرد ACT علوم انسانی 17 612
پروتکل درمان وسواس کودکان با رویکرد ACT علوم انسانی
17
612
دریافت محصول کامل و اصلی درباره پروتکل درمان وسواس کودکان با رویکرد ACT علوم انسانی
17
612 از سایت اصلی و دانلود با لینک مستقیم. توضیحات کامل درباره مطلب پروتکل درمان وسواس کودکان با رویکرد ACT علوم انسانی
17
612 در لینک زیر موجود میباشد
پروتکل درمان وسواس کودکان با رویکرد ACT
پکیج آموزشی درمانی وسواس کودکان با رویکرد ACT در ۱۸ صفحه با فرمت ورد وقابل ویرایش توضیحات پکیج درمانی آموزشی روانشناسی مبانی نظری و اصول آموزشی در جلسات درمانی آماده سازی در ۸ جلسه درمانی نمونه ای از مبانی نظری و جلسات درمانی پکیج مورد نظر: جلسه اول (ذهن آگاهی) این جلسه در واقع پس از یک جلسه سنجش رخ می دهد. در آن جلسه ما از طریق والدین کودک ، کاملاً کودک را و رفتارهای مشکل ساز و کنترلی او را شناخته ایم و روند کار را کاملاً برای آنها توضیح داده ایم.. سه جلسه اول صرفاً با والدین است و از جلسه چهارم به بعد حضور کودک هم در کنار والدین خواهد بود.( مشاور : )خطاب به مادر( یکی از موقعیتهایی که اخیراً برایت پیش آمده که از دست کودکت ناراحت یا عصبانی شدی را برایم تعریف کن و بگو چه کار کردی. مادر : دیروز صبح دوباره دیدم کمدش را که دیشب مرتب کرده بود از اول ریخته بیرون و دارد دوباره لباهایش را تا میکند . منهم خیلی سرش داد کشیدم . کلی گریه کرد. مشاور: خیلی خب. پس اگر من دوربین میشدم و دیروز صبح می آمدم توی خانه تو این را ضبط می کردم که کودکت دوباره کمدش را مرتب می کردو تو سرش خیلی داد کشیدی….. جلسه دوم پس از بررسی موقعیتهای نوشته شده ؛ مشاور : خب حالا بگذار با یک داستان برایت بگویم چه اتفاقی می افتد. استعاره جزیره (کشتی) تا حالا سوار کشتی شدی؟ فرض کن سوار کشتی می شوی و میخواهی بروی به کشوری که همیشه آرزویش را داشتی. اما میان راه ناگهان طوفان میشود و کشتی غرق میشود. تو شناکنان خود را یه جزیره ای در آن نزدیکی میرسانی. می آیی لب ساحل می نشینی و میروی تو فکر که چی می خواستیم چی شد. توی همین فکرها هستی که ناگهان گرسنه ات می شود. پا میشی میری دنبال غذا. دوباره میای و میشنی به فکر یک کشتی که بیاد ببردت به کشورت اما شب میشه میگی فعلاً بیخیال کشورم فعلاً یه سرپناه پیدا کنم آروم شم . بعد تشنه ات میشه. آب شوره . میری دنبال آتیش که آب شورو شیرین کنی و … خلاصه یک ماه میگذره می بینی تو همش سرگرم رفع نیازهای جزیره ایت بودی. گرسنگی، تشنگی ، سرپناه و سایه بان و… . در حالیکه قرار بود بری به کشورت برسی. پا میشی بری که یه کشتی بسازی اما با خودت میگی، بیخیال من به این شرایط عادت کردم . نکنه همینم از دست بدم. زندگی واقعی تو هم همینه: